یکی از موارد و موضوعات مهمی که در قراردادهای تجاری منعقد بین خریدار و فروشنده باید به وضوح مشخص گردد روش و نحوه پرداخت وجه توسط خریدار به فروشنده است. در تجارت بین الملل پرداخت وجه کالا به اشکال زیر قابل اقدام است:

1- تجارت حساب باز              2- پیش پرداخت

3- وصولی                          4- اعتبار اسنادی

 1- تجارت حساب باز (Open account trade)

این روش در عرف بازرگانی خارجی کشورمان با عنوان روش امانی از آن یاد می‌گردد. این روش پرداخت که در تجارت خارجی در مقایسه با سایر روش‌ها صددرصد به نفع خریدار است روشی است که در آن فروشنده کالا به خریدار اعتماد و اطمینان کامل دارد و از لحاظ وصول وجه کالای ارسالی نگرانی ندارد. لذا فروشنده کالا را برای خریدار ارسال می‌دارد تا خریدار در ترخیص کالا از گمرک با مشکلی مواجه نشود. خریدار پس از ترخیص کالا و فروش آن، ارز را به ترتیبی که فروشنده تعیین نموده واریز خواهد کرد. بدین ترتیب خریدار فرصت کافی برای فروش کالا و سپس ارسال وجه آن را به فروشنده خواهد داشت.

این روش معمولاً بین شرکت مادر و دفاتر نمایندگی آن در کشورهای مختلف که کنترل ارزی در نظام ارزی آن حاکم نیست کاربرد دارد.

2- پیش پرداخت (Full Advance Payment)

پیش پرداخت در تجارت خارجی دقیقاً نقطة  مقابل روش امانی یا حساب باز است. این روش صددرصد به نفع فروشنده است و چنانچه در قراردادهای تجاری از آن استفاده گردد ریسک خریدار بسیار بالا و ریسک فروشنده از نقطه نظر وصول وجه صفر می‌باشد.

این روش که خریدار وجه کالا را در حال به منظور تحویل کالا در آینده پرداخت می کند در عرف تجارت کشورمان به روش بدون انتقال ارز نیز مشهور می باشد. بدیهی است اطلاق بدون انتقال ارز در این خصوص یک غلط مصطلح است.

برای اینکه در این روش ریسک خریدار پوشش داده شود پیشنهاد می گردد پرداخت وجه به فروشنده منوط و موکول به دریافت ضمانت‌نامه بانکی معتبر بدون قید و شرط شود.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » انجمن حسابداری دانشگاه پیام نور ( شنبه 86/5/27 :: ساعت 10:33 عصر )

مالیاتها و عوارضی که شرکت ها بر مبنای خرید ، تولید و فروش خود طبق قوانین و مقررات خاص به ارگانهای دولتی ذیربط پرداخت می کنند بدون آنکه طبق همان قوانین اجازه بازیافت معادل مبالغ پرداخت شده را از خریداران محصولات خود  داشته باشند ، جزء هزینه های شرکت محسوب می شود . این نتیجه گیری با تعریف   هزینه مطابقت دارد. با در نظر گرفتن مطالب فوق و همچنین تعریف بهای تمام شده  تولید (بهای تمام شده موجودیها شامل هزینه هایی است که واحدهای تجاری در روال عادی فعالیتهای خود برای رساندن موجودیها به موقـعیت و وضعیـت مـورد نظر متحـمل می شوند ) ، هرگاه مالیات غیر مستقیم بر اساس میزان تولید محاسبه شود  ، لازم است مالیات مانند سایر عوارض پرداختی ، از قبیل عوارض گمرکی ، جزء بهای تمام شده کالای تولیدی منظور شود . چنانچه مبنای محاسبه و تحقق اینگونه عوارض و مالیاتها ، فروش باشد ، مالیات مزبور غالباً بعنوان هزینه فروش در  حسابها انعکاس می یابد . در شرایطی که با توجه به قوانین و مقررات موضوعه ، مالیات غیر مستقیم و عوارض بطور مجزا در صورتحساب فروش انعکاس یابد و در واقع  شرکت بطور مشخص بعنوان واسطه وصول عمل نماید ، اینگونه اقلام ، هزینه شرکت  تلقی نگردیده بلکه در زمان تحقق باید مستقیماً به بستانکار حساب وزارت امور  اقتصادی و دارایی یا هر ارگان ذینفع دیگر منظور گردد .

 منبع: 10ک10- مالی

اگر مایلید در آزمون کارشناسی ارشد شرکت کنید ولی برنامه ای سازمان یافته برای درس خواندنتان ندارید نمی دانید منابع چیست و یا کدام درس را باید چگونه خواند سری به این وبلاگ بزنید اینقدر کامل کار کرده که هر کاری کردیم نتوانستیم مطلبی اینگونه تفضیلی و درخوراستفاده متقاضیان در وبلاگمان بیاوریم پس شایسته دانستیم که فقط به صورت لینک این وبلاگ را که معلوم است برایش خیلی زحمت کشیده شده معرفی کنیم.

استانداردهای حسابداری علاوه‌بر آنکه چگونگی حسابداری معاملات و رویدادهای مختلف را تعیین می‌کنند، موجب آثار اقتصادی نیز می‌شوند. استانداردهای حسابداری باید به‌ نحوی تدوین و تنظیم شوند که هدفهای گزارشگری مالی را تامین کنند. هدفهای گزارشگری مالی شامل ارائه اطلاعات مناسب برای تصمیمگیری اقتصادی، پیشبینی، مقایسه و ارزیابی جریانهای نقدی آینده و سوداوری و توانایی مدیریت از نظر استفاده بهینه از منابع واحد تجاری نیز هست.

استاندارد حسابداری شماره 15 مربوط‌ به سرمایه‌گذاریها در حال حاضر با این اشکالات مواجه است:

1-  سود سهمی را حتی اگر از محل سود حاصل از فعالیتهای پس از تاریخ تحصیل ایجاد شده باشد، به‌عنوان درامد شناسایی نمی‌کند ولی اگر با همین ماهیت ابتدا سود تقسیم شود و سپس به افزایش سرمایه مبادرت شود، سود تقسیم شده را به‌عنوان درامد شناسایی می‌کند

2-  سود تقسیمی نقدی را حتی اگر از محل اندوخته‌ها و سود انباشته باشد، به‌عنوان درامد شناسایی می‌کند

3-  تفاوتی بین سود سهمی و سهام جایزه قائل نشده در حالی‌که سود سهمی تسویه قسمتی از سود قابل تقسیم به‌صورت سهام و از طریق افزایش سرمایه است و سهام جایزه انتقال اندوخته‌ها به‌حساب سرمایه است

4-  آثار ناشی از سود حاصل از فعالیتهای سال تحصیل را تا زمان تحصیل، به‌عنوان بخشی از قیمت تمام شده سرمایه‌گذاریها شناسایی می‌کند در حالی‌که این بخش از سود باید پس از تحقق از قیمت تمام‌شده کسر شود. سرمایه‌گذاریها، داراییهایی است که عمدتاً به‌منظور کسب سود حاصل از نگهداری تحصیل می‌شود.

منبع: ترازنامه ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » انجمن حسابداری دانشگاه پیام نور ( سه شنبه 86/5/16 :: ساعت 3:7 عصر )

 منبع:  نشریه 80 سازمان حسابرسی ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » انجمن حسابداری دانشگاه پیام نور ( شنبه 86/5/13 :: ساعت 3:18 عصر )

  تعریف پول شویی(Money Laundry)

پول شویی فرایندی است که مجرمین یا گروه های سازمان یافته با توسل به آن، ریشه و ماهیت مال حاصل از جرم را تغییر داده و آن را بر حوزه اقتصاد رسمی وارد می سازند.

به عبارت دیگر پولهای کثیف ناشی از اعمال خلاف به پولهای تمیز تبدیل گردیده و در بدنه اقتصاد جایگزین میشود. این عمل یک روش معمول و منطقی برای بدست آوردن سود از فعالیتهای غیر قانونی برای مجرمان میباشد. پول شویان کسانی هستند که یا خود  اعمال خلاف را انجام داده و پولهای ناشی از آن را تطهیر می کنند و یا افرادی هستند که پولهای  خلاف را بطور آگاهانه یا ناآگاهانه در سیستم مالی و اقتصادی کشور وارد می کنند.

وچون ردپای این افراد  در معاملات مالی و بانکی  به  صورت زنجیروار در وجوه پس انداز شده آنها آشکار میگردد ، بنابراین مجرمان از ابزارهای مالی مانند چکها ، کارتهای اعتباری و کارتهای هوشمند اجتناب کرده و به استفاده  از پول نقد رو می آورند .پول نقد نیز به علت عدم مزیت نسبت به سایر ابزارهای مالی مانند حجم بالا ، مشکلات در حمل و نقل و کاهش قدرت خرید در طول زمان به پول شویان داده میشود تا در طی مراحلی به شبکه اقتصادی کشور وارد گردد.

 شیوه های پول شویی

 با توجه به متنوع بودن روشهای کسب سود از اعمال خلاف ، باالطبع شیوه های تطهیر پول نیز پیچیده ومتنوع خواهد بود . به عبارت دیگر شیوه های پول شویی به عواملی چون نوع خلاف انجام شده ، نوع سیستم  اقتصادی و قوانین و مقررات کشوری که در آنجا خلاف صورت گرفته و نوع مقررات کشوری که در آنجا پول تطهیر میشود  بستگی دارد . از معمولترین و مهمترین روشهای پولشویی این است که پول شویان برای کاهش جلب توجه مجریان  قانون  به عملیات پول شویی ، مقادیر زیادی پول نقد را به مقادیر کوچکی تبدیل نموده و یا بطور مستقیم در بانک سرمایه گذاری کرده و یا با آن  ابزارهای مالی چون چک  ، سفته و غیره خریده و در مکانهای دیگر سپرده گذاری می کنند.

 از شیوه های دیگر تطهیر پول می توان به سرمایه گذاری موقت در بنگاههای تولیدی ، تجاری قانونی ، سرمایه گذاری در بازار سهام و اوراق قرضه ، ایجاد سازمانهای خیریه  قلابی ، سرمایه گذاری در بازار طلا و الماس، شرکت در مزایده های اجناس هنری و کالاهای  قدیمی و انتقال پول به کشورهای دارای مقررات بانکی آزاد مثل کشور سوئیس اشاره نمود . به صورتی که پول کثیف  زمانیکه در فعالیتهای قانونی وارد شده و سرمایه گذاری شود ، در طول گردش و دست بدست شدن با پو لهای تمیز مخلوط میشود بطوریکه دیگر شناسایی آن ناممکن میگردد.

بطور کلی عملیات  پول شویی در سه مرحله  : 1- مکان یابی Placement  2- لایه لایه کردن Layering